یک غله ی دورگه است که از آمیزش گندم با چاودار به دست می آید .
هدف از آمیزش دو غله فوق ، ترکیب خصوصیات مطلوب گندم از جمله کیفیت دانه ، خصوصیات تولیدی و ویژگی های مطلوب چاودار از جمله مقاومت به بیماری با سختی و قدرت رویشی چاودار بوده است .
سویه های که امروزه از تریتیکاله وجود دارد ، دارای پروتئینی معادل با گندم بوده و کیفیت پروتئین موجود در آن ، به دلیل داشتن نسبت بالایی از لایزین و اسید آمینه های گوگرد دار ، بهتر از پروتئین گندم است .
مواد معدنی تریتیکاله بیشتر از گندم و میزان ویتامین آن برابر با گندم است .
جیره های حاوی این غله نسبت به ذرت خوشه ای ، باعث افزایش آبسه های کبدی در گاوهای نر اخته می شود.
به طور کلی توصیه شده که از تریتیکاله ، بیش از 50 درصد مواد متراکم در جیره های حیوانات اهلی استفاده نشود .
